Dominika Łarionow

Dr Dominika Łarionow jest adiunktem w Instytucie Historii Sztuki U.Ł. W swoich badaniach zajmowała się historią scenografii polskiej XX wieku w szczególności analizowała twórczość takich artystów jak: Leszek Mądzik, Tadeusz Kantor, Józef Szajna, Jerzy Grzegorzewski, Stanisław Wyspiański. Jest autorką dwóch monografii opublikowanych w języku polskim: Przestrzenie obrazów Leszka Mądzika, Lublin 2008, Wystarczy tylko otworzyć drzwi….Przedmioty w twórczości Tadeusza Kantora, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2015. Ponadto jest autorką kilkudziesięciu artykułów naukowych drukowanych w pismach naukowych polskich, francuskich, czeskich, oraz kilku publikacji anglojęzycznych.

Dominika Łarionow jest członkinią: Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych (PTBT) oraz International Federation for Theater Research (IFTR/FIRT). W ramach tej międzynarodowej organizacji w latach 2006-2014 była przewodniczącą Scenography Working Group. Była członkiem Editorial Board pisma: “Theater and Performance Design”, Routledge. Obecnie jest członkiem Editorial Committee pisma “Theater Art Journal”, Tel Aviv University.

W latach 2017-2020 była współpracownikiem zespołu badawczego realizującego grant Zmiana ustawienia. Scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku przy Instytucie Teatralnym im Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie pod kierownictwem prof. dr hab. Dariusza Kosińskiego. W ramach grantu powstała wystawa poświęcona scenografii polskiej w XX wieku w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie (19 października 2019 – 19 stycznia 2020) oraz trzy tomowa książka, która ukazała się w 2020 roku. Obszerna publikacja została wydana przez Instytut Teatralny i otrzymała nagrody: PTBT oraz Komitetu Nauk o Sztuce PAN.

Dominika Łarionow była jurorem kilku konkursów ogólnopolskich organizowanych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz instytucje samorządowe miast: Lublina i Łodzi: na najlepszą scenografię teatralną w sezonie 2016/2017 współprowadzonego przez Scenę w Budowie w Lublinie oraz od pierwszej edycji „Komediopisania” konkursu na najlepszą komedię polską, współprowadzonego przez Teatr Powszechny w Łodzi.

Dominika Łarionow jest laureatką nagrody Złotego Pióra im Jerzego Katarasińskiego za sezon artystyczny 1998/99. W latach 2004-2017 była członkinią Kapituły i jurorem tej nagrody przyznawanej w Łodzi, której pomysłodawczynią była Iwona Śledzińska-Katarasińska. Monografia Dominiki Łarionow Wystarczy tylko otworzyć drzwi….Przedmioty w twórczości Tadeusza Kantora, otrzymała nagrodę wydawnicza na Targach Książki Akademickiej w Poznaniu w 2015 roku.

Gdy w teatrze z powały sufitu spada na deski sceniczne przypadkowe piórko, zaczyna się dramat. Ten moment był zawsze dla mnie magiczny. Oto banalna przestrzeń wypełniona czarnymi ścieżkami kabli łączących reflektory z komputerami, pełna kurzu potrafi nagle zmienić się w królestwo iluzji. Artyści wszystkich awangard XX wieku wiedzieli, że teatr jest miejscem niezwykłym, w którym sensy buduje się poprzez tekst i znak plastyczny. Scenografowie ubiegłego stulecia byli pionierami w wykorzystaniu przedmiotów codziennego użytku, których utylitarność opisywała nowoczesny świat. Nie stronili od nowych materiałów i technik, w tym mediów. Sztuka przez nich tworzona pozornie tylko przeznaczona pod widowiska teatralne, czy plany filmowe stopniowo zaczęła anektować przestrzenie publiczne. Opisanie fenomenu sztuki scenografii jest wyzwaniem i niezwykłą przygodą.

Nagrody:

2020 - Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych za współautorstwo książki Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku, Instytut Teatralny im Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

2020 – Komitetu Nauk o Sztuce PAN za współautorstwo książki Zmiana ustawienia….

2015 – nagroda wydawnicza na Targach Książki Akademickiej w Poznaniu dla monografii autorskiej Wystarczy tylko otworzyć drzwi…. Przedmioty w twórczości Tadeusza Kantora, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015.

1999 – nagroda Złotego Pióra im Jerzego Katarasińskiego.